bu hayat curcunası içinde avazın çıktığı kadar bağırsan ne fayda, cılız bi ıslık kalır sadece; ki yokluğun elinden tutmuşsan bi kere,bırakmaz da, sindirilirsin sessizce. tonların değişir; si minörden başlayarak do majore doğru ilerlersin. gün gelir sen de kendi sesini duymamaya başlarsın. kımratmazsın dudaklarını hatta. işte o zaman bu hayatın çatlak sesli yutucu melodisinde binlerce çatlak sesin arasında bir nota oluverirsin.
11 Temmuz 2007 Çarşamba
ters yüz
Gök doldu, bıraktı gözyaşlarını yeryüzüne. Hayata dimdik duran suretim, Düştü küçücük bir su birikintisine. Olan oldu bir kere, Şimdi aşkols...
-
virgül kararsızlığında bir hayat benim yaşadığım parantezler arasına sıkışıp kalmış.. sola baksam aç diyor sağa baksam kapa. paragraflarda e...
-
bugün üç noktalı cümleler kuruyorum... tıpkı şimdi olduğu gibi...ne tek nokta koyup sonlandırabiliyorum, ne de iki noktayla arada derede bır...
-
Açıldık uçsuz bucaksız sulara, yelkenler fora, Nerde o cüret, hayalini kurduğumuz rüya? Ufuk taze baharı müjdelerken oysa, Sen göremedin, yü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder