* yansımalar

Suya yansır gecenin sureti,

Kimi zaman durgun, ıssız.
Kimi zaman hırçın, söz dinlemez.
Güneş terk eylediğinde gökyüzünü,
Dikilir suyun başında,
Alır eline kalemi,
Başlar yazmaya ışıklarını yakıp.
Her gün ayrı bir müsvedde.

* küçük Adam

Kimbilir belki göremeyeceğim,

İlk mezuniyetini,

İlk hizmetini vatana,
İlk işini,
Kazandığın ilk parayı,
İlk kalbinin çarptığını.
İlk canı senden bir parça olan.
Belki şahit olamayacağım,
Şayet olamazsam asla unutma,
Güzel günlerin olacak Küçük Adam.
Her günün aydınlık, taptaze,
Tertemiz bir yaprak olacak.
Benden belki de tek miras,
Bu defter kalacak sana.

* çocuk parkları

Çocuk Parkları... Artık sessiz, ıssız. Yüzü gülen çocuklardan çok, yüzü "güldürülen" oyuncaklara ev sahipliği yapan... Unutulmuş, önemini yitirmiş.

Çocuk Parkları...Bir çocuk görseniz bir yerde anne veya babası erkete. Sokağından kaçıp öbek halinde oyunlar oynayanlar yok artık.

Çocuk Parkları... Peyzaj unsuru olmaktan öte gidemeyen, süslü süslü bir kenarda atıl duran; dantel örtüleri içinde bir misafir odası gibi...

Koşup düşenler yok, kovalamaca oynayan yok, saklambaç yok, yakan top yok, körebe yok...Üstü başı çamur içinde olan, dizini kanatmış yok. Elinde reçelli ekmekle gezen yok..

Geniş parlak ekranlarına hapsolmuş sanal dünyalarında büyümeye çalışan şanssız çocuklar var.

Çocuk Parkları, öksüz kalıyor çocuklar olmadan...