Çocuk Parkları... Artık sessiz, ıssız. Yüzü gülen çocuklardan çok, yüzü "güldürülen" oyuncaklara ev sahipliği yapan... Unutulmuş, önemini yitirmiş.
Çocuk Parkları...Bir çocuk görseniz bir yerde anne veya babası erkete. Sokağından kaçıp öbek halinde oyunlar oynayanlar yok artık.
Çocuk Parkları... Peyzaj unsuru olmaktan öte gidemeyen, süslü süslü bir kenarda atıl duran; dantel örtüleri içinde bir misafir odası gibi...
Koşup düşenler yok, kovalamaca oynayan yok, saklambaç yok, yakan top yok, körebe yok...Üstü başı çamur içinde olan, dizini kanatmış yok. Elinde reçelli ekmekle gezen yok..
Geniş parlak ekranlarına hapsolmuş sanal dünyalarında büyümeye çalışan şanssız çocuklar var.
Çocuk Parkları, öksüz kalıyor çocuklar olmadan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder