11 Eylül 2007 Salı

* vakitsiz

vakitsiz öten iki horozduk, günün fitilini yakarken farklı yerlerde. fırlatılan onca taşın açtığı onca yaraya rağmen; bir sabah tan ağardığında yarım yamalak bedenlerimizden çıkan çatlak sesimizi rüzgara katıştırıp güneşe komik bir merhaba diyebilmek ve bugünlere gelebilmek uğruna, nelere boyun eğmişiz..

Hiç yorum yok:

ters yüz

Gök doldu, bıraktı gözyaşlarını yeryüzüne. Hayata dimdik duran suretim, Düştü küçücük bir su birikintisine. Olan oldu bir kere, Şimdi aşkols...